Mogę zyskać wdzięczność tylko swoją własną.
To jest drugi krok który podejmujemy, aby uwolnić twój umysł od wiary w zewnętrzne siły, wymierzone przeciw twym własnym. Dokonujesz prób bycia życzliwym i przebaczającym. Jednak swoją życzliwość i wdzięczność ponownie obracasz w atak, jeśli tylko nie spotykasz się z wdzięcznością i nie zostaniesz hojnie obdarowany podziękowaniami. Oczekujesz przyjęcia swoich darów z czcią, a jeśli nie dostaniesz zapłaty, to je odbierasz. I dlatego też myślisz, że Boże dary są w najlepszym razie pożyczkami, a w najgorszym razie oszukańczym podstępem, który zmierza do pozbawienia cię środków obronnych, aby zagwarantować, że kiedy On uderzy w ciebie, to na pewno cię zabije.
Jakże łatwo możesz pomylić Boga z winą, jeśli nie dostrzegasz efektów swoich myśli. Zaprzeczaj swojej sile, a wówczas w słabości będziesz widział zbawienie. Postrzegaj siebie jako ograniczonego, a kraty będą twoim domem. I nie będziesz mógł opuścić tego więzienia i przypisać sobie siły, dopóki nie przestaniesz widzieć zbawienia oraz winy jako jedności i nie zaczniesz kojarzyć ze zbawieniem wolności - postrzegając zbawienie i wolność jako połączone, poszukując w nich siły i domagając się od nich mocy, która zostaje odnaleziona i w pełni rozpoznana.
Świat będzie tobie dziękować, kiedy zaproponujesz mu uwolnienie od twych iluzji. Ale twe podziękowania należą się również tobie, ponieważ uwolnienie tego świata może być tylko odzwierciedleniem twojego uwolnienia. Dołącz do swoich darów wdzięczność, a wtedy staną się trwałą ofertą z głębi serca, uwolnionego na zawsze od piekła. Czy rzeczywiście chcesz wszystko zaprzepaścić odbierając swoje dary tylko dlatego, że nie zostały uczczone? Albowiem to właśnie ty otrzymujesz dary które dajesz, więc czcij te dary i składaj za nie odpowiednie podziękowania.
Jeśli ktokolwiek myśli, że twoje dary są bezwartościowe - nie ma to znaczenia. Istnieje taka część jego umysłu, która łączy się z twoim umysłem w wyrażaniu tobie wdzięczności. Nie ma też znaczenia, że twoje dary wydają się być utracone i bezskuteczne. One są otrzymywane tam, gdzie są dawane. Poprzez twą wdzięczność są przyjmowane powszechnie i z wdzięcznością uznawane przez Serce Samego Boga. Czy chcesz je z powrotem zabrać, kiedy On je z wdzięcznością zaakceptował?
Bóg błogosławi każdy dar, który Mu dajesz, a każdy dar jest dawany Jemu, bo może być dany tylko tobie. I to, co należy do Boga, jest jego własnością. Jednak jeśli będziesz przebaczać tylko po to, by znowu zaatakować, nie uświadomisz sobie, że Boże dary są pewne, wieczne, niezmienne, nieograniczone, dane na zawsze, rozprzestrzeniające miłość i powiększające twą niekończącą się radość.
Gdy odbierzesz komuś dary które dałeś, będziesz również myśleć że tobie zostały odebrane dary, które otrzymałeś. Ale gdy nauczysz się przebaczać grzechy, które postrzegasz na zewnątrz siebie, to wówczas nigdy nie pomyślisz, że dary Boga są tobie pożyczone tylko na krótki czas, do chwili gdy On znowu tobie je wyrwie poprzez twą śmierć. Albowiem śmierć nie będzie miała wtedy dla ciebie znaczenia.
Wraz z zakończeniem tej wiary kończy się na zawsze strach. Dziękuj za to swej Jaźni, ponieważ Ona jest wdzięczna tylko Bogu i składa Jemu podziękowania dla ciebie. Chrystus jeszcze przyjdzie do każdego, kto żyje, bowiem każdy musi w Nim żyć i poruszać się. Jego Byt w Bogu Ojcu jest bezpieczny, ponieważ Ich Wola jest Jedna. Ich wdzięczność dla wszystkiego, co Oni stworzyli, nie ma końca, ponieważ wdzięczność jest częścią miłości.
Dzięki składamy tobie, święty Synu Boga. Ponieważ będąc takim, jakim zostałeś stworzony, zawierasz w swej Jaźni wszystko. A jesteś wciąż taki, jakim stworzył ciebie Bóg, ponieważ nie możesz przysłonić światła swej doskonałości. W twym sercu jest złożone Serce Boga. Jesteś Jemu drogi, ponieważ jesteś Nim. A z powodu twojej tożsamości, wszelka wdzięczność należy się tobie.
Składaj podziękowania w miarę jak je otrzymujesz. Bądź wolny od wszelkiej niewdzięczności wobec każdego, kto dopełnia twą Jaźń. A nie ma nikogo, kto byłby poza twą Jaźnią. Bądź wdzięczny za wszystkie niezliczone kanały, które powiększają twą Jaźń. Wszystko co czynisz jest dawane Jej. Wszystko co myślisz, to mogą być tylko Jej Myśli, współdzielone przez Nią wraz ze świętymi Myślami Boga. Zyskaj teraz wdzięczność, której sobie odmówiłeś, gdy zapomniałeś funkcji, jaką przydzielił tobie Bóg. I bądź pewien, że Bóg nigdy nie zaprzestał składania tobie podziękowań.