Nasze dzisiejsze powtórzenie zawiera następujące idee:
(26) Moje atakujące myśli atakują moją niezniszczalność.
Jak mogę wiedzieć kim jestem, jeśli postrzegam siebie jako wciąż atakowanego? Ból, choroba, strata, starość i śmierć wciąż wydają się być dla mnie zagrożeniem. Wszystkie me nadzieje, życzenia i plany wydają się być na łasce świata, którego nie kontroluję. Jednak pełne bezpieczeństwo i całkowite spełnienie są moim dziedzictwem. Próbowałem pozbawić się mojego dziedzictwa w zamian za ten świat, który widzę. Ale Bóg zachował dla mnie me dziedzictwo. Moje własne prawdziwe myśli nauczą mnie czym ono jest.
(27) Chcę nade wszystko widzieć.
Uznając, że to co widzę, odzwierciedla to czym myślę że jestem, zdaję sobie sprawę z tego, iż widzenie duchowe jest moją największą potrzebą. Ten świat który widzę, potwierdza przerażającą naturę wyobrażenia siebie samego, jakie wytworzyłem. Jeśli chcę przypomnieć sobie kim jestem, wówczas staje się sprawą zasadniczą, bym pozwolił odejść temu wyobrażeniu o sobie. Kiedy zastąpi je prawda, będzie mi z pewnością dane widzenie duchowe. I poprzez to widzenie będę spoglądał na świat i na siebie z wyrozumiałością i miłością.
(28) Nade wszystko chcę widzieć inaczej.
Świat który widzę, utrzymuje moje przerażające widzenie samego siebie na swoim miejscu i gwarantuje jego kontynuację. Jeśli widzę ten świat tak jak widzę go teraz, prawda nie może wejść do mojej świadomości. Chcę, aby drzwi, przez które można wykroczyć poza ten świat, zostały dla mnie otwarte, abym mógł spojrzeć na to, co jest za nimi i ujrzeć świat, który odzwierciedla Miłość Boga.
(29) Bóg jest we wszystkim co widzę.
Za każdym wyobrażeniem jakie wytworzyłem, kryje się niezamieniona prawda. Za każdą zasłoną jaką nałożyłem na twarz miłości, pozostaje jej niezaciemnione światło. Poza moimi wszelkimi szalonymi życzeniami, istnieje moja wola, zjednoczona z Wolą mojego Ojca. Bóg jest wciąż i na zawsze wszędzie i we wszystkim. I my, którzy jesteśmy Jego częścią, przejrzymy wszystkie pozory i rozpoznamy prawdę znajdującą się ponad nimi.
(30) Bóg jest we wszystkim co widzę, ponieważ Bóg jest w moim umyśle.
W moim własnym umyśle, poza wszelkimi moimi szalonymi myślami o oddzieleniu i o ataku, jest wiedza o tym, że wszystko jest na zawsze zjednoczone. Nie utraciłem wiedzy o tym Kim jestem, albowiem tylko o niej zapomniałem. Jest ona utrzymywana dla mnie w Umyśle Boga, który nie opuścił Swoich Myśli. I ja, który jestem pośród nich, stanowię jedność z nimi i jedność z Nim.