Lekcja 96.

Zbawienie pochodzi od mej jedynej Jaźni.

Chociaż jesteś tylko jedną Jaźnią, doświadczasz siebie na dwa sposoby: jako dobrego i złego, kochającego i nienawidzącego, jako umysł i ciało. Postrzeganie swego istnienia jako pełnego sprzeczności wywołuje odczuwanie ciągłego i ostrego konfliktu i prowadzi do oszalałych prób pogodzenia sprzecznych aspektów postrzeganych w samym sobie. Poszukiwałeś wielu rozwiązań tego problemu, ale nie działało żadne z tych, których próbowałeś. Albowiem przeciwieństwa które widzisz w sobie nie są kompatybilne i nigdy nie zostaną pogodzone, a spośród pary sprzecznych rzeczy tylko jedna istnieje, bo tylko jedna jest prawdziwa.

Jeśli chcesz być zbawiony, musisz zaakceptować fakt, że nie można pogodzić prawdy z iluzją, bez względu na to, jak bardzo starasz się to osiągnąć, jakich środków używasz i gdzie postrzegasz problem. Dopóki tego nie zaakceptujesz, będziesz zmierzał do niekończącej się listy celów, których nie potrafisz osiągnąć i bezsensownej serii działań wymagających dużego nakładu czasu i wysiłku, przynoszących tobie zarówno nadzieję jak i zwątpienie, gdzie każde z nich jest tak daremne jak poprzednie, a każde następne zakończy się nieuchronną porażką.

Problemy bez znaczenia nie mogą być rozwiązane w obrębie ram, w których zostały postawione. Konflikty dwóch jaźni nie mogą być rozwiązane, a dobro i zło nie mogą się ze sobą spotkać, ponieważ nie mają żadnego wspólnego miejsca. Jaźń wytworzona przez ciebie, nigdy nie będzie twoją Jaźnią, a twojej prawdziwej Jaźni nie można podzielić na dwie części i będzie Ona zawsze tym czym jest i czym musi zawsze być. Umysł i ciało nie mogą istnieć zgodnie. Nie próbuj ich pogodzić, ponieważ każde z nich odmawia drugiemu realności. Jeśli jesteś tylko czysto fizycznym ciałem, twój umysł nie pojawia się w koncepcji twojej jaźni, ponieważ nie ma tam dla niego miejsca. Jeśli jesteś duchem, wtedy dla twej rzeczywistości ciało fizyczne niewątpliwie jest bez znaczenia.

Duch używa umysłu jako środka ekspresji swej Jaźni. A umysł który służy duchowi, jest spokojny i wypełniony radością. Jego moc pochodzi od ducha i wypełnia on swą funkcję radośnie. Jednak umysł może także postrzegać siebie jako oddzielonego od ducha i znajdującego się w ciele, które myli z sobą samym. Bez (wypełniania) swojej funkcji nie zaznaje spokoju, a szczęście jest pojęciem obcym dla jego myślenia.

Umysł odłączony od ducha nie może myśleć, ponieważ wyparł się swego Źródła siły i postrzega siebie jako bezradnego, ograniczonego i słabego. Będąc oddzielonym od swojej funkcji, myśli że jest samotny, odseparowany, atakowany przez zgromadzone przeciw niemu armie i ukrywający się za słabym poparciem ciała. Czuje się w obowiązku pogodzić niepodobne z podobnym, ponieważ myśli, że właśnie w tym celu istnieje.

Nie trać na to więcej czasu. Któż potrafiłby rozwiązać pozbawione sensu konflikty, które pojawiają się w jakimś śnie? Cóż mogłoby znaczyć takie rozwiązanie w świetle prawdy? Jakiemu celowi mogłoby służyć? Do czego byłoby potrzebne? Zbawienie nie może uczynić iluzji prawdziwymi, ani też rozwiązać problemu, który nie istnieje. A ty najwyraźniej masz nadzieję, że może. Jednak czy chciałbyś, aby Boży plan uwolnienia Jego drogiego Syna przyniósł mu ból i całkowicie zawiódł?

Twoja Jaźń zachowuje Swoje Myśli, które pozostają w twym umyśle i w Umyśle Boga a Duch Święty utrzymuje zbawienie w twym umyśle, proponując mu sposób na odzyskanie pokoju. Zbawienie jest rodzajem myśli, którą współdzielisz z Bogiem, ponieważ Jego Głos zaakceptował zbawienie dla ciebie i odpowiedział w twoim imieniu, że już się dokonało. W ten sposób zbawienie jest utrzymywane w Myślach, które twoja Jaźń ceni i pielęgnuje.

Postaramy się dziś odnaleźć tę myśl, której obecność w twym umyśle jest zagwarantowana przez Tego, Kto przemawia do ciebie z twojej jedynej Jaźni. W naszych cogodzinnych ćwiczeniach będziemy Go szukać w twym umyśle. Zbawienie przybywa z tej jedynej Jaźni poprzez Tego, Kto jest Mostem pomiędzy Nią i twym umysłem. Czekaj cierpliwie i pozwól Mu opowiedzieć sobie o twej Jaźni i o tym, co twój umysł może uczynić gdy jest tej jedynej Jaźni przywrócony i uwolniony, by mógł służyć Jej Woli.

Rozpocznij mówiąc to:

Następnie poszukaj Myśli twojej jedynej Jaźni i uznaj je za swoje własne. Są to twoje własne prawdziwe myśli, których się wyparłeś i pozwoliłeś swemu umysłowi powędrować do świata snów, aby zamiast prawdziwych myśli odnaleźć tam iluzje. W twojej jedynej Jaźni są twoje myśli - jedyne jakie masz. Pośród nich jest zbawienie; znajdź je tam.

Jeśli powiedzie się tobie, myśli jakie się pojawią powiedzą ci, że jesteś zbawiony i że twój umysł odnalazł funkcję, którą usiłował zgubić. Twoja Jaźń powita go i obdarzy go pokojem. Z przywróconą mu mocą, twój umysł będzie znowu przepływał od ducha do ducha, poprzez wszystko co Duch stworzył jako Siebie. Twój umysł pobłogosławi wszystko. Nastąpiła pomyłka, ale błąd został naprawiony, ponieważ odnalazłeś swoją Jaźń.

Twoja Jaźń wie, że dziś nie zawiedziesz. Może jeszcze przez małą chwilę twój umysł pozostaje niepewny. Niech cię to nie niepokoi. Twoja Jaźń zachowa dla ciebie radość, jakiej doświadcza, i jeszcze ją odczujesz, gdy będziesz miał pełną świadomość. Za każdym razem, gdy spędzasz co godzinę pięć minut na poszukiwaniach Tego, Kto łączy twój umysł i Jaźń, przekazujesz Mu do depozytu następny skarb, który jest dla ciebie przechowywany.

Za każdym razem, gdy mówisz swemu szalonemu umysłowi, że zbawienie pochodzi od twej jedynej Jaźni, dokładasz kolejny klejnot do rosnących zasobów twego skarbca. A wszystkie te skarby są rozdawane każdemu, kto o nie prosi i kto przyjmie ten dar. Pomyśl więc, jak wiele jest dziś tobie dane, byś mógł to rozdać, aby to otrzymać.