Stworzenie jest sumą wszystkich Bożych Myśli, których liczba jest nieskończona i które nie mają granic wszędzie gdzie są. Tylko miłość stwarza i tylko na swe podobieństwo. Nie było takiego czasu, w którym miłość nie stworzyłaby wszystkiego co wtedy istniało. Ani też nie będzie nigdy takiego czasu, w którym cokolwiek co miłość stworzyła, cierpiałoby z powodu straty. Boże Myśli są na wieki wieków dokładnie takie jakie były i jakie są, niezmienione ani przez czas, ani potem, gdy czas się już dopełni.
Bożym Myślom jest dana wszelka moc jaką ma ich własny Stwórca. Albowiem Stwórca chce dodawać do miłości poprzez jej powiększanie i rozprzestrzenianie. A Jego Syn współuczestniczy w stwarzaniu i musi zatem współdzielić moc stwarzania ze Stwórcą. To co Bóg chce aby było wiecznie Jednością, będzie wciąż Jednością nawet wtedy kiedy czas się zakończy; nie będzie więc zmienione przez bieg czasu i pozostanie takim, jakim było zanim początek czasu nastał.
Stworzenie jest przeciwieństwem wszystkich iluzji, ponieważ stworzenie jest prawdą. Stworzenie jest świętym Synem Boga, ponieważ w stworzeniu jest Boża Wola wypełniona pod każdym względem, czyniąc każdą jego część rezerwuarem całości. Jedność stworzenia ma wieczną gwarancję nienaruszalności; jest ono na zawsze utrzymywane w świętej Woli Boga, poza wszelaką możliwością zranienia, oddzielenia, niedoskonałości i jakiegokolwiek splamienia jego bezgrzeszności.
Jesteśmy stworzeniem; jesteśmy Synami Boga. Wydajemy się być oddzieleni od siebie i nieświadomi naszej wiecznej z Nim jedności. Jednak poza wszystkimi naszymi wątpliwościami, poza wszystkimi lękami, wciąż skrywa się pewność. Albowiem miłość wciąż pozostaje z wszystkimi swymi Myślami, a jej pewność zawiera się w nich. Boża pamięć jest w naszych świętych umysłach, które znają swą jedność ze swym Stwórcą. Niechaj naszą funkcją będzie tylko pozwolenie na powrót tej pamięci, tylko to aby pozwolić Bożej Woli wypełnić się na ziemi, tylko to aby przywrócić zdrowie psychiczne naszemu umysłowi i byśmy byli tylko takimi, jakimi nas Bóg stworzył.
Nasz Ojciec woła do nas. Słyszymy Jego Głos i przebaczamy stworzeniu w Imię jego Stwórcy, Samej Świętości, Którego Świętość Jego Własne stworzenie współdzieli; Którego Świętość jest wciąż częścią nas.