Strach więzi ten świat. Przebaczenie go uwalnia.
Ego wytwarza iluzje. Prawda niweczy jego złe sny poprzez oddziaływanie swym światłem. Prawda nigdy nie przeprowadza ataku. Ona tylko jest. I poprzez jej obecność umysł wycofuje się ze swych fantazji, budząc się do rzeczywistości. Przebaczenie proponuje prawdzie wejście do umysłu i zajęcie w nim należnego jej miejsca. Bez przebaczenia umysł jest spętany łańcuchami, wierząc w swą własną bezskuteczność. Jednak poprzez przebaczenie światło rzeczywiście oświetla ten sen ciemności, przynosząc umysłowi nadzieję i przekazując mu środki do uzyskania wolności, która jest jego dziedzictwem.
Nie chcielibyśmy dziś znowu więzić tego świata. Strach trzyma go jako swego więźnia. A jednak Twoja Miłość dała nam środki do jego uwolnienia. Ojcze, chcielibyśmy go teraz uwolnić. Albowiem gdy oferujemy wolność, jest ona nam dana. I nie chcielibyśmy nadal pozostawać jako więźniowie, kiedy Ty dajesz nam wolność.