Przebaczając uznajesz, że to, co myślałeś, że twój bliźni tobie uczynił, w ogóle się nie zdarzyło. Przebaczając nie ułaskawiasz grzechów czyniąc je prawdziwymi, ale rozpoznajesz, że grzechu nie było. I poprzez takie spojrzenie na grzech są przebaczone wszystkie twe grzechy. Albowiem czymże jest grzech, jeśli nie fałszywą ideą na temat Syna Boga? Przebaczając jedynie widzisz tę fałszywość i dlatego pozwalasz jej odejść. A miejsce idei grzechu zajmuje Wola Boga.
Nieprzebaczający umysł wytwarza osąd, co do którego jesteś w pełni przekonany, chociaż ten osąd nie jest prawdziwy. Umysł, który tak działa, jest zamknięty i nie może być uwolniony. Nieprzebaczająca myśl ochrania projekcję, napinając jej łańcuchy, tak, że zniekształcenia są bardziej ukryte i zasłonięte; mniej podatne na wątpliwości i trzymane dalej od rozumu. Cóż mogłoby przeszkodzić utrwalonej projekcji w realizacji jej upragnionego celu?
Nieprzebaczający umysł czyni wiele różnych rzeczy. W oszalałym działaniu dąży do osiągnięcia swego celu, przekręcając, wywracając i burząc wszystko, co mu przeszkadza na wybranej drodze. Zniekształcenie jest jego celem i zarazem środkiem, poprzez który chce swój cel realizować. Przystępuje do swych wściekłych prób obalenia rzeczywistości, nie przejmując się niczym, co wydawałoby się być sprzeczne z jego punktem widzenia.
Z drugiej strony, przebaczający umysł jest cichy i spokojny, nie obraża żadnego aspektu rzeczywistości, ani nie zmierza do jej naginania według swych upodobań. Jedynie patrzy, czeka i nie osądza. Ten, kto nie chce przebaczyć, musi osądzać, ponieważ w ten sposób usprawiedliwia swe niepowodzenie w przebaczeniu. Ale ten, kto chce sobie przebaczyć, musi nauczyć się witać prawdę taką, jaką ona jest.
Nie czyń więc nic i pozwól przebaczającym myślom pokazać ci, co masz robić, poprzez Tego, Kto jest twym Przewodnikiem, twoim Zbawcą i Opiekunem, i miej niezachwianą nadzieję i pewność twego ostatecznego sukcesu. On już tobie przebaczył, ponieważ taka jest Jego funkcja, dana Mu przez Boga. Teraz ty musisz współdzielić Jego funkcję i przebaczyć sobie, którego On zbawił, kogo bezgrzeszność widzi i którego czci jako Syna Boga.