Lekcja 239.

Chwała mego Ojca jest moją własną chwałą.

Niechaj prawda o nas nie będzie dziś ukrywana przez fałszywą pokorę. Bądźmy zamiast tego wdzięczni za dary, które nam dał nasz Ojciec. Czy możemy w tych, z którymi On współdzieli swą chwałę, widzieć choćby ślad grzechu i winy? I czy może tak być, aby nas nie było pośród nich, kiedy On kocha Swego Syna wiecznie i niezmiennie, wiedząc, że jest on takim, jakim On go stworzył?

Dziękujemy, Ojcze, za światło, które na zawsze w nas świeci. I czcimy je, ponieważ Ty współdzielisz je z nami. Jesteśmy jednością, zjednoczeni w tym świetle i zjednoczeni z Tobą, w pokoju z sobą i z wszelkim stworzeniem.