Moja święta Jaźń mieszka w tobie, Boży Synu.
Ojcze, dałeś mi wszystkich Swoich Synów, aby byli mymi zbawcami i doradcami w widzeniu; doręczycielami Twojego świętego Głosu. W nich jesteś odzwierciedlony i w nich Chrystus wspomina mnie z mojej Jaźni. Niech Twój Syn nie zapomni Twojego świętego Imienia. Niech Twój Syn nie zapomni swojego świętego Źródła. Niech Twój Syn nie zapomni, że jego Imię jest Twoim.
Dziś wstępujemy do Raju, wzywając Bożego Imienia i naszego własnego, uznając naszą Jaźń w każdym z nas; zjednoczoną w świętej Miłości Boga. Jak wielu zbawców dał nam Bóg! Jak możemy zgubić drogę do Niego, kiedy On wypełnił ten świat tymi, którzy na Niego wskazują i dał nam wzrok, byśmy mogli ich ujrzeć?