Zgodnie z myśleniem tego świata, role nauczania i uczenia się są odwrotne niż w rzeczywistości. To odwrócenie jest charakterystyczne. Nauczyciel i uczeń zdają się być oddzieleni, a nauczyciel wydaje się bardziej dawać coś uczniowi, niż sobie samemu. Ponadto, samo nauczanie uważane jest za specjalny rodzaj działalności, którą można zajmować się przez stosunkowo niewielką część czasu.
Z drugiej strony, ten kurs podkreśla, że nauczać to znaczy uczyć się, zatem nauczyciel i uczeń są tym samym. Kurs akcentuje także to, że nauczanie jest procesem ciągłym. Odbywa się w każdej chwili dnia i jest również kontynuowane w wyśnionych myślach.
Nauczać oznacza pokazywać. Są wyłącznie dwa systemy myślowe, a ty przez cały czas pokazujesz, który uważasz za prawdziwy. Na podstawie twych demonstracji uczą się inni oraz uczysz się także ty. Nie pytaj czy będziesz nauczał, ponieważ w tej kwestii nie ma innego wyboru.
Celem tego kursu jest dostarczenie środków, za pomocą których wybierzesz to, czego chcesz nauczać, na podstawie tego, czego chcesz nauczyć siebie. To czego uczysz się nauczając innych, bierzesz wyłącznie dla siebie. Nauczonej lekcji nie możesz dać komuś innemu. Nauczanie to jedynie przywoływanie świadków, aby potwierdzili to, w co wierzysz. Nauczanie to sposób na nawrócenie. Dokonuje się tego nie wyłącznie samymi słowami. Każda sytuacja jest okazją, aby nauczać kim jesteś i kim są inni w odniesieniu do ciebie. Nie wymaga się niczego więcej oprócz tego, ale też nie wymaga się mniej.
Program nauczania który stosujesz, jest więc określony wyłącznie przez to, czym myślisz że jesteś i czym według ciebie są związki z innymi. Formalnie, w różnych sytuacjach związanych z nauczaniem, te kwestie mogą być całkowicie niepowiązane z tym, czego myślisz że nauczasz. Jednak nie jest możliwe nieużywanie tego, co zawiera dana sytuacja i co jest jej treścią, na rzecz tego czego naprawdę nauczasz, a zatem czego naprawdę uczysz się. Słowna treść twego nauczania jest przy tym zupełnie nieistotna. Ona może zbiegać się z tym (czego naprawdę nauczasz) lub nie. Podstawą nauczania jest, że to co głosisz naucza ciebie. Nauczanie jedynie wzmacnia to, co wierzysz na swój temat. Jego fundamentalnym celem jest zmniejszenie własnych wątpliwości. To nie znaczy, że jaźń, którą próbujesz chronić, jest rzeczywista. Ale niewątpliwie znaczy to, że jaźń o której myślisz że jest rzeczywista, jest tym czego nauczasz.
To jest nieuniknione i nie ma od tego ucieczki. Jak mogłoby być inaczej? Każdy podążający za programem nauczania tego świata - a każdy rzeczywiście za nim podąża dopóki nie zmieni swego myślenia - naucza jedynie, jak przekonywać samego siebie, że jest kimś innym niż jest w rzeczywistości. Taki jest cel tego świata, to jego jedyny program nauczania. Do (wszystkich znajdujących się w) tej beznadziejnej i zamkniętej sytuacji, która nie naucza niczego oprócz rozpaczy i śmierci, Bóg wysyła Swych nauczycieli. I ponieważ ci nauczyciele uczą Boskiej lekcji radości i nadziei, ich nauczanie staje się całkowite.
Oprócz działalności Boskich nauczycieli pozostaje jeszcze mała nadzieja na zbawienie, pomimo że ten świat grzechu wydaje się być tak prawdziwy. Ci, którzy sami się oszukują, muszą oszukiwać, ponieważ nauczają oszustwa. I to właśnie jest piekło! Ten podręcznik jest przeznaczony dla nauczycieli Boga. Nie są oni doskonali, gdyż w przeciwnym razie nie byłoby ich tu. Jednak ich misją na tym świecie jest osiągnąć doskonałość, dlatego wciąż i nieprzerwanie nauczają doskonałości na bardzo wiele różnych sposobów, aż wreszcie nauczą się jej. I wtedy więcej już nie pokazują się, chociaż ich myśli na zawsze pozostają źródłem siły i prawdy. Kim oni są? Jak są wybierani? Co robią? Jak mogą pracować nad własnym zbawieniem i nad zbawieniem świata? Niniejszy podręcznik próbuje odpowiedzieć na te pytania.