Wiedza nie stanowi motywacji dla uczenia się tego kursu. Właściwą motywacją jest pokój, który jest wymagany jako wstępny warunek osiągnięcia wiedzy - ponieważ będący w konflikcie nie są spokojni, a pokój jest właściwym stanem dla wiedzy, bo pokój jest stanem (istnienia) Królestwa. Wiedza może zostać przywrócona tylko wtedy, kiedy spełnisz jej warunki. To nie jest sposób targowania się Boga, bo Bóg nigdy się nie targuje. To jest jedynie rezultat twojego nadużywania Bożych praw w imieniu wyimaginowanej woli, która nie pochodzi od Boga. Wiedza jest Bożą Wolą. Jak więc mógłbyś posiadać wiedzę, jeśli sprzeciwiasz się Bożej Woli? Powiedziałem, co oferuje tobie wiedza, lecz być może nie uważasz tego za całkowicie pożądane. Jeżeli uważałbyś to za pożądane, wówczas nie byłbyś gotów odrzucić tego tak łatwo, kiedy ego prosi o twoją lojalność.
Szaleństwa i rozpraszające działania ego mogą kolidować z twoim uczeniem się, lecz ego nie ma mocy rozpraszania ciebie jeśli mu takiej mocy nie nadasz. Głos ego jest halucynacją. Nie możesz oczywiście spodziewać się, że ego powie: „Nie jestem rzeczywiste”. Jednak nie jesteś proszony o samodzielne rozwiewanie swoich halucynacji. Jesteś jedynie proszony o ich ocenę pod względem skutków, jakie w tobie wywołują. Jeśli nie chcesz halucynacji, bo ich efektem jest utrata pokoju, to będą one usunięte za ciebie (w twoim imieniu) z twego umysłu.
Każda reakcja na (działania) ego jest wezwaniem do wojny, a wojna faktycznie pozbawia cię pokoju. Jednak w tej wojnie nie ma przeciwnika. Aby zapewnić pokój, musisz dokonać ponownej interpretacji rzeczywistości - jest to jedyna ponowna interpretacja, której kiedykolwiek potrzebujesz dokonać. Ci których postrzegasz jako przeciwników, są częścią twojego pokoju, który porzucasz poprzez atakowanie ich. Nie możesz mieć tego, co porzucasz. Współdzielisz pokój aby go mieć, lecz nie porzucasz go ot tak sobie. Kiedy odrzucasz pokój, wyłączasz z niego siebie. To są warunki tak obce dla Królestwa, że nie możesz nawet zrozumieć stanu, który w nich dominuje.
Twoje uczenie się w przeszłości musiało nauczyć cię błędnych rzeczy, bo przecież nie uczyniło cię szczęśliwym. Jedynie na tej podstawie jego wartość powinna być podana w wątpliwość. Jeżeli uczenie się zmierza ku zmianie, a to zawsze jest celem nauki, to należy postawić pytanie, czy jesteś zadowolony ze zmian, które ono tobie przyniosło? Niezadowolenie z wyników nauki jest oznaką niepowodzenia w uczeniu się, ponieważ sygnalizuje, że nie dostałeś tego czego chciałeś.
Program nauki Pojednania jest przeciwny do programu nauki, który ty ustanowiłeś dla siebie, a rezultaty tych programów są także przeciwne. Jeśli uzyskany przez ciebie rezultat nie czyni cię szczęśliwym i jeśli chcesz innego rezultatu, konieczna jest oczywiście zmiana programu nauczania. Pierwsza zmiana jaką należy wprowadzić, to zmiana jego kierunku. Sensowny program nie może być niekonsekwentny. Jeśli taki program jest planowany przez dwóch nauczycieli, z których każdy wierzy w diametralnie przeciwne idee, wtedy nie może być on spójną całością. Jeśli ten niezintegrowany program jest wprowadzany przez owych nauczycieli równocześnie, to obie niespójne części programu kolidują ze sobą. To prowadzi do wahań i fluktuacji, ale nie do zmiany. Ci którzy są niestabilni, nie mają wytyczonego żadnego kierunku. Nie mogą oni wybrać jednego kierunku, ponieważ nie mogą zrezygnować z tego drugiego, nawet jeśli on (w rzeczywistości) nie istnieje. Ich sprzeczny program naucza, że istnieją wszystkie kierunki i nie daje im żadnej racjonalnej podstawy do dokonania wyboru.
Całkowita bezsensowność takiego programu musi być najpierw w pełni rozpoznana, zanim rzeczywista zmiana kierunku stanie się możliwa. Jest niemożliwe jednoczesne uczenie się od dwóch nauczycieli, którzy kompletnie nie zgadzają się ze sobą. Ich wspólny program nauczania przedstawia sobą zadanie niemożliwe do wykonania. Nauczają oni całkowicie odmiennych rzeczy na zupełnie różne sposoby, co zapewne byłoby wykonalne, gdyby obaj nauczyciele nie uczyli cię o tobie samym. Jednak, w tych okolicznościach, twoja rzeczywistość nie jest przez żadnego z nich zmieniona ani naruszona, ale jeśli będziesz słuchać ich obu, to w twoim umyśle powstanie rozdwojenie co do tego, czym jest twoja rzeczywistość.