Daję cuda, które otrzymałem.
Nikt nie może dawać tego, czego nie dostał. Aby dać cokolwiek, trzeba to posiadać. Co do tego, prawa Nieba i prawa tego świata są zgodne. Ale jest między nimi także różnica. Ten świat wierzy, że aby posiadać jakąś rzecz trzeba ją zatrzymać. Natomiast zbawienie kieruje się odwrotnym prawem - rozpoznać, że otrzymałeś, możesz wyłącznie dając.
Dawanie stanowi dowód, że to co masz, jest twoje. Rozpoznajesz że jesteś uzdrowiony, gdy uzdrawiasz. Akceptujesz siebie jako tego komu przebaczono, gdy sam przebaczasz. Rozpoznajesz swego bliźniego jako siebie - i wtedy postrzegasz swoją pełnię. Nie istnieje cud, którego nie mógłbyś dawać, ponieważ wszystkie zostały już tobie dane. Otwórz skarbnicę swego umysłu, w którym cuda są złożone i odbierz je teraz rozdając je.
Widzenie Chrystusowe jest cudem, reprezentującym wieczną miłość i odrodzenie miłości, która nigdy nie umiera, chociaż była trzymana w ukryciu. Widzenie Chrystusowe jest wyobrażeniem Nieba, ponieważ postrzega świat tak bardzo podobny do Nieba, że może być w nim odzwierciedlona doskonałość Bożego stworzenia. Przyciemnione zwierciadło, jakie przedstawia sobą ten świat, może pokazywać tylko wykrzywione obrazy w połamanych kawałkach. Natomiast prawdziwy świat jest wyobrażeniem niewinności Nieba.
Widzenie Chrystusowe jest kolebką wszystkich pozostałych cudów. Jest ich źródłem, które pozostaje z każdym cudem, który dajesz, i jednocześnie wciąż pozostaje twoim. Jest więzią, poprzez którą dający i otrzymujący są zjednoczeni już tu na ziemi, tak jak są jednością w Niebie. Chrystus w nikim nie widzi grzechu a w Jego oczach bezgrzeszni są jednością. Ich świętość została dana im przez Jego Ojca i przez Niego Samego.
Widzenie Chrystusowe jest mostem między światami. Możesz bezpiecznie ufać, że moc Widzenia Chrystusowego przeniesie cię z tego świata do innego, który przebaczenie uczyniło świętym. Rzeczy, które na tym świecie są widziane jako stałe i całkiem solidne, tam są tylko cieniami, przeźroczystymi i słabo widocznymi a czasami są w ogóle zapomniane i nigdy nie są zdolne do przysłaniania światła, które za nimi świeci. Widzeniu jest przywrócona świętość a ślepi mogą teraz widzieć.
Widzenie Chrystusowe jest darem Ducha Świętego, skarbcem do którego możesz się odwoływać z doskonałą pewnością, prosząc o wszelkie rzeczy, które mogą przyczynić się do twego szczęścia. Wszystkie są już tu złożone i wszystkie mogą być otrzymane tylko przez proszenie. Drzwi do tego skarbca są zawsze otwarte i nikomu nie odmawia się spełnienia jego najmniejszej prośby ani zaspokojenia jego najbardziej palącej potrzeby. Każda choroba jest uzdrowiona, każdy brak uzupełniony i każda potrzeba zaspokojona przez ten złoty skarbiec Chrystusa.
W tym skarbcu sobie rzeczywiście przypomnisz, co utraciłeś, gdy został wytworzony ten świat. Albowiem tu zostaje naprawiony, uczyniony znów nowym, ale widzianym w innym świetle. To, co miało być domem grzechu, staje się centrum odkupienia, miejscem miłosierdzia, gdzie cierpiący są uzdrowieni i mile witani. Nie będziesz odprawiony z tego nowego domu, gdzie oczekuje zbawienie. Nikt dla ciebie nie jest tu obcy. Nikt ciebie o nic nie prosi, z wyjątkiem daru twojej akceptacji twojego powitania.
Widzenie Chrystusowe jest świętą ziemią, gdzie lilie przebaczenia zapuszczają korzenie. To jest ich dom. One mogą być stąd z powrotem przeniesione do tego świata, ale nigdy nie będą rosnąć na jego nieurodzajnych i płytkich glebach. Potrzebują bowiem światła, ciepła, serdeczności i życzliwej troski, jaką zapewnia miłosierdzie Chrystusa. Potrzebują miłości, z którą Chrystus na nie spogląda. I stają się Jego posłańcami, którzy dają tak jak sami otrzymali.
Bierz z Chrystusowego skarbca, który może tylko powiększać swe skarby. Jego lilie nie opuszczają swego domu, kiedy z powrotem są przynoszone temu światu. Ich korzenie w nim pozostają. One nie opuszczają swego źródła, ale przynoszą z sobą swą dobroczynność, przemieniając ten świat w ogród podobny do tego, z którego pochodzą i do którego powrócą, wzbogacone o nowy zapach. Teraz są już podwójnie błogosławione. Przesłania od Chrystusa, które przyniosły, zostały dostarczone i zwrócone im z powrotem. I one chętnie Jemu je zwracają.
Ujrzyj składnicę cudów wystawionych dla ciebie, by tobie je dać. Czyż nie jesteś wart tego daru, skoro Bóg przeznaczył go dla ciebie? Nie osądzaj Bożego Syna, ale podążaj drogą, którą Bóg wyznaczył. Chrystus wyśnił sen o świecie przebaczenia. To jest dar, dzięki któremu utworzysz wspaniałe przejście od śmierci do życia, od beznadziejności do nadziei. Śnij przez chwilę sen wraz z Chrystusem, ponieważ ten sen budzi cię do prawdy. Widzenie Chrystusowe jest środkiem umożliwiającym powrót do nieutraconej i wiecznej świętości w Bogu.