Nie jestem ofiarą świata, który widzę.
Dzisiejsza idea jest wstępem do twojej deklaracji uwolnienia. Tak jak poprzednio, ta idea powinna zastosowana do świata, który widzisz na zewnątrz i do świata, który widzisz wewnątrz. Stosując tę ideę będziemy używać takich form ćwiczenia, które w przyszłości będą używane coraz częściej, z odpowiednimi zmianami. Mówiąc ogólnie, ta forma zawiera dwa aspekty, pierwszy, gdzie stosujesz tę ideę w sposób określony przez pewną utrzymywaną zasadę i drugi, składający się z częstych zastosowań tej idei w ciągu dnia.
Potrzebne są dwa dłuższe okresy ćwiczeń z tą ideą, jeden rano, a drugi wieczorem. Za każdym razem trzeba ćwiczyć od trzech do pięciu minut. W tym czasie rozglądaj się powoli wokół siebie, powtarzając ideę dnia dwa lub trzy razy. Potem zamknij oczy i zastosuj tą samą ideę do świata wewnętrznego. W ten sposób uciekniesz od obu, ponieważ ten wewnętrzny świat jest przyczyną zewnętrznego.
Gdy już przyjrzysz się swemu wewnętrznemu światu, pozwól swym myślom, które przebiegają przez twój umysł, dotrzeć do twej świadomości, rozważ każdą przez chwilę, a potem pozwól zastąpić ją następną myślą. Nie próbuj ustanawiać pomiędzy nimi jakiejkolwiek hierarchii. Oglądaj je przychodzące i odchodzące tak beznamiętnie, jak to tylko jest możliwe. Nie rozpamiętuj żadnej w szczególności, lecz pozwól by strumień myśli przesuwał się równomiernie i spokojnie, bez szczególnego zaangażowania z twojej strony. Siedząc i spokojnie przyglądając się swoim myślom, powtarzaj dzisiejszą ideę tak często jak masz na to ochotę, ale bez odczuwania pośpiechu.
Dodatkowo, powtarzaj dzisiejszą ideę tak często, jak to jest możliwe, w ciągu całego dnia. Przypomnij sobie, że wygłaszasz deklarację niezależności w imię swej własnej wolności. I w twojej wolności leży wolność świata.
Idea dzisiejszego dnia jest także szczególnie użyteczna jako odpowiedź na jakąkolwiek formę pokusy, która może się pojawić. Jest to deklaracja, że nie ulegniesz tej pokusie i nie oddasz siebie w niewolę.