Sposobem rozpoznania swego bliźniego jest rozpoznanie w nim Ducha Świętego. Mówiłem już, że Duch Święty jest Mostem, przez który postrzeganie jest przenoszone do wiedzy, a zatem możemy używać tych określeń tak, jak gdyby były powiązane, ponieważ takie właśnie są w Jego Umyśle. W Jego Umyśle musi istnieć związek między myśleniem opartym na postrzeganiu i myśleniem opartym na wiedzy, ponieważ gdyby tak nie było, to nie dałoby się usunąć i przez to uzdrowić podziału pomiędzy tymi dwoma sposobami myślenia. Duch Święty jest częścią Trójcy Świętej, ponieważ Jego Umysł jest częściowo twój i częściowo Boga. To wymaga wyjaśnienia nie za pomocą słów, ale poprzez doświadczenie.
Duch Święty jest ideą uzdrawiania. Ponieważ jest ona nauczana, umacnia się w miarę dzielenia się nią. Będąc Wezwaniem w imieniu Boga jest ona także ideą Boga. Ponieważ ty jesteś częścią Boga, ta idea jest także myślą o tobie, tak samo jak o wszystkich stworzeniach Boga. Myśl Ducha Świętego współdzieli własności innych myśli, ponieważ stosuje się do praw wszechświata, którego jest częścią. Jest ona umacniana poprzez jej rozdawanie i rozpowszechnianie. Gdy przekazujesz ją swemu bliźniemu, wówczas wzrasta także w tobie. Aby ten cud wydarzył się, bliźni nie musi być świadomy Ducha Świętego w sobie, ani w tobie. On mógł odseparować się od Wezwania w imieniu Boga, dokładnie tak samo jak ty. To oddzielenie jest uzdrowione w was obu, gdy ty stajesz się świadomy tego Wezwania w imieniu Boga w nim, a poprzez to uznajesz Jego istnienie.
Istnieją dwa diametralnie przeciwne sposoby widzenia bliźniego. Oba muszą być w twoim umyśle, ponieważ to ty jesteś tym, który postrzega. Muszą być także w jego umyśle, ponieważ to właśnie jego postrzegasz. Zobacz go poprzez Ducha Świętego w jego umyśle, a rozpoznasz Go w swoim. To co uznajesz w swoim bliźnim to także uznajesz w sobie, a to co współdzielisz - umacniasz.
Głos Ducha Świętego w tobie jest słaby. To dlatego musisz się Nim dzielić. Zanim będziesz mógł go usłyszeć, jego siła musi wzrosnąć. Nie możesz Go w sobie usłyszeć gdy w twoim umyśle jest On tak słaby. Ten Głos Sam w Sobie wcale nie jest słaby, ale jest ograniczony przez to, że nie chcesz Go słyszeć. Jeżeli popełnisz błąd poszukiwania Ducha Świętego tylko w samym sobie, to twoje myśli wystraszą cię, ponieważ przyjmując punkt widzenia ego, wybierasz się w podróż z ego jako przewodnikiem, do nieznanej przez ego krainy. A to musi wywoływać lęk.
Opóźnienie jest dziedziną ego, ponieważ pojęcie czasu jest wymyślone przez ego. Zarówno czas jak i opóźnienie nie mają sensu w wieczności. Powiedziałem przedtem, że Duch Święty jest Bożą Odpowiedzią na powstanie ego. Wszystko, o czym przypomina tobie Duch Święty, jest całkowitym przeciwieństwem poglądów ego, ponieważ prawdziwe i fałszywe postrzeganie są ze sobą sprzeczne. Duch Święty ma zadanie usunięcia tego, co wytworzyło ego. Duch Święty usuwa to na tym samym poziomie, na którym działa ego, w przeciwnym razie umysł byłby niezdolny do zrozumienia zmiany.
Wielokrotnie już podkreślałem, że jeden poziom umysłu jest niezrozumiały dla innego. Tak samo jest z ego i Duchem Świętym, z czasem i wiecznością. Wieczność jest ideą Boga, tak więc Duch Święty rozumie ją doskonale. Czas jest przekonaniem ego, a zatem niższy umysł, który jest dziedziną ego, akceptuje go bez wątpliwości. Jedyny aspekt czasu, który jest wieczny, to teraz.
Duch Święty jest Mediatorem pomiędzy interpretacjami ego, a wiedzą ducha. Jego zdolność do posługiwania się symbolami umożliwia Mu pracę z przekonaniami ego w jego własnym języku. A Jego zdolność do patrzenia poza symbole ku wieczności, umożliwia Mu zrozumienie praw Boga, w imieniu których mówi. Duch Święty może zatem wykonywać funkcję ponownej interpretacji tego, co czyni ego, nie poprzez zniszczenie, ale poprzez zrozumienie. Zrozumienie jest światłem, a światło prowadzi do wiedzy. Duch Święty jest w świetle, ponieważ jest On w tobie, który jesteś światłem. Ale ty sam tego nie wiesz. Dlatego też zadaniem Ducha Świętego jest ponowne zinterpretowanie ciebie w imieniu Boga.
Sam nie potrafisz siebie zrozumieć. Jest tak dlatego, że nic nie znaczysz poza należnym tobie miejscem w Synostwie i należnym miejscem Synostwa w Bogu. Właśnie tam jest twoje życie, twoja wieczność i twoja Jaźń. To o tym Duch Święty przypomina tobie. Właśnie to Duch Święty widzi. To duchowe, tak bardzo spokojne widzenie przeraża ego. Pokój jest największym wrogiem ego, ponieważ zgodnie z jego interpretacją rzeczywistości, gwarancją jego przetrwania jest wojna. Ego staje się silne w konflikcie lub w walce. Jeżeli wierzysz, że jest konflikt, to będziesz reagował gwałtownie, ponieważ idea zagrożenia pojawiła się w twym umyśle. Ta idea jest sama w sobie powabna i atrakcyjna dla ego. Duch Święty jest tak samo czujny jak ego na wołania w razie zagrożenia, sprzeciwiając się mu Swoją mocą, podczas gdy ego je wita. Duch Święty przeciwstawia się temu powitaniu poprzez powitanie pokoju. Wieczność i pokój są tak blisko ze sobą powiązane, jak czas i wojna.
Postrzeganie czerpie wszelki sens ze związków. Te, które akceptujesz, są podstawą twoich wierzeń i przekonań. Oddzielenie jest jedynie innym określeniem na rozszczepiony umysł. Ego jest symbolem oddzielenia, dokładnie tak jak Duch Święty jest symbolem pokoju. Co postrzegasz w innych, wzmacniasz w sobie. Ty możesz pozwolić, aby twój umysł błędnie postrzegał, lecz Duch Święty pozwala twojemu umysłowi ponownie zinterpretować swoje własne błędy postrzegania.
Duch Święty jest doskonałym Nauczycielem. Aby nauczyć ciebie czego nie rozumiesz, używa on tylko tego, co twój umysł już rozumie. Duch Święty może poradzić sobie z niechętnym uczniem bez przeciwstawiania się jego umysłowi, ponieważ część jego umysłu wciąż jest po stronie Boga. Pomimo prób ego aby tę część ukryć, jest ona ciągle znacznie silniejsza od ego, chociaż ego nie rozpoznaje jej. Duch Święty rozpoznaje ją doskonale, gdyż jest to Jego Własne miejsce zamieszkania; miejsce w umyśle, które jest Jego domem. Ty także jesteś tam w swoim domu, ponieważ jest to miejsce pokoju, a pokój pochodzi od Boga. Ty, który jesteś częścią Boga, jesteś w domu tylko tam, gdzie jesteś w Jego pokoju, nigdzie indziej. Jeżeli pokój jest wieczny, to jesteś w domu jedynie w wieczności.
Ego wytworzyło ten świat, tak jak go postrzega, lecz Duch Święty, który ponownie interpretuje to, co ego wytworzyło, widzi świat jedynie jako środek, instrument nauczania służący do tego, aby doprowadzić ciebie do domu. Duch Święty musi postrzegać czas i ponownie przekładać go na bezczasowość. Musi On działać poprzez przeciwieństwa, ponieważ musi działać wraz z umysłem i dla umysłu, który temu sprzeciwia się. Naprawiaj, ucz się i bądź otwarty na naukę. Nie ty wytworzyłeś prawdę lecz prawda może uwolnić cię. Patrz jak Duch Święty i pojmuj jak On pojmuje. Jego rozumienie spogląda z powrotem ku Bogu na moją pamiątkę. Duch Święty jest zawsze w komunii z Bogiem i zarazem jest On częścią ciebie. Jest twoim Przewodnikiem ku zbawieniu, ponieważ utrzymuje w sobie pamięć rzeczy przeszłych, a także tych, które mają dopiero nadejść i przenosi ją do teraźniejszości. Łagodnie utrzymuje On w twym umyśle radość, prosząc cię tylko, abyś ją zwiększał w Jego Imię poprzez dzielenie się nią, aby powiększyła się Jego radość w tobie.