5.5. Nauczanie i uzdrawianie

To, co lęk ukrył, nadal jest częścią ciebie. Dołączenie do Pojednania jest sposobem wyjścia z lęku. Duch Święty pomoże tobie ponownie zinterpretować wszystko, co postrzegasz jako przerażające i nauczy cię, że prawdziwe jest tylko to, co jest kochające. Prawda pozostaje bezpieczna poza możliwością jej zniszczenia przez ciebie, lecz jesteś w pełni zdolny do zaakceptowania jej. Prawda należy do ciebie, ponieważ jako rozprzestrzenienie Boga, ty stworzyłeś ją wraz z Nim. Jest twoja, ponieważ jest częścią ciebie, tak jak ty i jesteś częścią Boga, ponieważ On stworzył ciebie. Nic, co jest dobre, nie może być utracone, ponieważ to co dobre, pochodzi od Ducha Świętego, Głosu stworzenia. Nic, co nie jest dobre, nigdy nie zostało stworzone i dlatego nie może być chronione. Pojednanie jest gwarancją bezpieczeństwa Królestwa a zjednoczenie Synostwa jest jego ochroną. W obecności tych, którzy słyszą Wezwanie Ducha Świętego do jedności, blask ego gaśnie i zostaje ono usunięte.

Wszystko, co ego wytwarza, zatrzymuje dla siebie, a zatem nie ma to żadnej mocy. Istnienie wytworów ego nie jest współdzielone. Taki wytwór nie umiera - po prostu nigdy nie narodził się. Fizyczne narodziny nie są początkiem tylko kontynuacją. Wszystko, co trwa, zostało już narodzone. To, co trwa, tylko powiększa się, gdy tylko jesteś gotów zwrócić nie uzdrowioną część swego umysłu części wyższej, przywracając ją w całości stworzeniu. Ja przyszedłem po to, aby dać tobie oparcie tak, ażeby twoje własne myśli mogły uczynić ciebie naprawdę wolnym. Dźwigałeś brzemię myśli, którymi się nie dzieliłeś, i które z tego powodu są zbyt słabe, by mogły wzrastać, lecz gdy już je wytworzyłeś, nie miałeś pojęcia, jak je zniweczyć. Nie możesz sam wymazać swoich błędów z przeszłości. Nie znikną one z twego umysłu bez Pojednania, które jest lekarstwem nie twojego własnego wytworu. Pojednanie musi być pojmowane jako czysty akt dzielenia się. To właśnie miałem na myśli, kiedy powiedziałem, że nawet na tym świecie można słuchać jedynego Głosu. Jeżeli jesteś częścią Boga i Synostwo jest Jednością, to nie możesz być ograniczony do jaźni, jaką widzi ego.

Każda miłująca myśl, utrzymywana w dowolnej części Synostwa, należy do wszystkich części. Można dzielić się nią właśnie dlatego, że jest miłująca. Współdzielenie jest Bożym (a także twoim) sposobem stwarzania. Twoje ego może trzymać ciebie na wygnaniu z dala od Królestwa, ale w samym Królestwie nie ma żadnej mocy. Myśli pochodzące z ducha nie opuszczają umysłu, który je myśli, ani też nie mogą być ze sobą w konflikcie. Jednak myśli pochodzące od ego mogą być w konflikcie, ponieważ one pojawiają się na różnych poziomach, a zdarzają się również przeciwstawne myśli na tym samym poziomie. Niemożliwością jest dzielić się przeciwnymi, pozostającymi w konflikcie myślami. Możesz jedynie współdzielić te myśli, które pochodzą od Boga i które On przechowuje dla ciebie. I takie jest Królestwo Niebieskie. Reszta myśli pozostaje z tobą, dopóki Duch Święty ponownie ich nie zinterpretuje w świetle Królestwa, czyniąc je również wartymi współdzielenia. Kiedy zostaną one dostatecznie oczyszczone, On pozwoli tobie je rozdać. Decyzja, aby się nimi dzielić jest ich oczyszczeniem.

Usłyszałem jedyny Głos, ponieważ zrozumiałem, że nie mogę pojednać się tylko sam z sobą. Słuchanie tego jedynego Głosu pociąga za sobą decyzję, aby dzielić się Nim, po to, aby usłyszeć Go samemu. Umysł, który znajdował się we mnie, jest wciąż nieodparcie przyciągany do każdego umysłu stworzonego przez Boga, ponieważ Pełnia Boga jest Pełnią jego Syna. Nie możesz być zraniony i (dlatego) nie pragnij pokazać swemu bliźniemu niczego innego, za wyjątkiem swojej pełni. Pokaż mu, że nie może ciebie zranić, i nie trzymaj niczego przeciw niemu, bo inaczej trzymasz to przeciw sobie. To jest znaczenie „nadstawienia drugiego policzka.”

Nauczanie odbywa się na wiele sposobów, a przede wszystkim poprzez przykład. Nauczanie powinno być uzdrawianiem, ponieważ jest ono dzieleniem się myślami i rozpoznaniem, iż dzielenie się nimi umacniania je. Nie mogę zapomnieć mojej potrzeby nauczania tego, czego się nauczyłem, która wzrastała we mnie, ponieważ uczyłem się tego. Wzywam ciebie do nauczania tego, czego sam się nauczyłeś, ponieważ czyniąc to możesz na tym polegać. Czyń to pewnie w moim imieniu, ponieważ moje imię jest Imieniem Bożego Syna. To, czego się nauczyłem, oddaję ci, a Umysł, który był we mnie raduje się, gdy ty postanawiasz, aby to słyszeć.

Duch Święty zjednuje nas wszystkich poprzez zniweczenie (oddzielenia), w ten sposób unosząc i zdejmując ciężar, który umieściłeś w swoim umyśle. Podążając za nim zostajesz poprowadzony z powrotem do Boga, tam gdzie jest twoje należne miejsce, a jak mógłbyś znaleźć tę drogę, jeśli nie przez zabranie swego bliźniego ze sobą? Moja rola w Pojednaniu nie jest wypełniona, dopóki ty się nie przyłączysz i nie będziesz go przekazywał innym. Tak jak nauczasz, tak będziesz się uczył. Nigdy nie opuszczę cię, ani nie porzucę, ponieważ porzucenie ciebie byłoby porzuceniem przeze mnie samego siebie i Boga, który mnie stworzył. Ty porzucasz siebie i Boga, jeśli porzucasz któregoś z twoich braci. Musisz nauczyć się widzieć ich takimi, jakimi są i zrozumieć, że należą oni do Boga, tak jak ty. Jak mógłbyś lepiej potraktować swego bliźniego, niż poprzez oddanie Bogu tego, co do Boga należy?

Pojednanie daje tobie moc uzdrowionego umysłu, jednak moc tworzenia pochodzi od Boga. Dlatego ci, którym przebaczono, muszą poświęcić się najpierw uzdrawianiu, ponieważ otrzymawszy ideę uzdrawiania muszą ją oddać, aby ją zatrzymać. Pełnej mocy stwarzania nie można wyrazić tak długo, jak długo jakakolwiek idea Boga jest odmówiona Królestwu. Zjednoczona wola całego Synostwa jest jedynym twórcą, który może tworzyć w podobny sposób jak Ojciec, ponieważ tylko ci, którzy są kompletni, mogą myśleć kompletnie, bowiem myśleniu Boga niczego nie brakuje. Wszystko, co myślisz, a co nie odbywa się poprzez Ducha Świętego, jest brakiem.

Jak możesz w ogóle cierpieć ty, który jesteś tak święty? Odeszła cała twoja przeszłość (oprócz jej piękna), i nic nie pozostało prócz błogosławieństwa. Ja zachowałem całą twoją życzliwość i każdą kochającą myśl, jaką kiedykolwiek miałeś. Oczyściłem je z błędów ukrywających ich światło i zatrzymałem dla ciebie w ich własnym doskonałym blasku. Są one poza możliwością zniszczenia i poza wszelką winą. Przyszły od Ducha Świętego w tobie, a my wiemy, że cokolwiek Bóg stwarza, jest wieczne. Możesz zaprawdę odejść w pokoju, ponieważ kocham ciebie, tak jak kochałem siebie. Odchodzisz z moim błogosławieństwem i po moje błogosławieństwo. Utrzymuj je i dziel się nim po to, aby zawsze było nasze. Umieszczam pokój Boga w twoim sercu i twoich dłoniach, abyś go zatrzymał i dzielił się nim. To serce jest tak czyste, że może go zatrzymać, a dłonie są wystarczająco silne by go dawać. Nie możemy przegrać. Mój osąd jest tak silny, jak mądrość Boga, w którego sercu i dłoniach znajduje się nasz byt. Jego spokojne dzieci są Jego błogosławionymi Synami. Myśli Boga są z tobą.