Ciało jest zaledwie strukturą służącą do rozwijania zdolności i pozostaje ono całkowicie poza tym, do czego te zdolności są użyte. To do czego ciało ma być używane jest decyzją. Skutki decyzji ego w tej sprawie są tak oczywiste, że nie potrzebują szczegółowego rozważania, ale decyzja Ducha Świętego używania ciała jedynie do komunikacji, ma tak bezpośredni związek z uzdrawianiem, że wymaga wyjaśnienia. Jest oczywiste że nieuzdrowiony uzdrowiciel nie rozumie swego własnego powołania.
Porozumiewają się wyłącznie umysły. Skoro ego nie może wyeliminować pragnienia porozumiewania się, gdyż jest ono również pragnieniem tworzenia, może ono nauczać ciebie jedynie tego, że to właśnie ciało potrafi zarówno porozumiewać się jak i stwarzać, i dlatego nie potrzebuje umysłu. Zatem ego próbuje nauczyć ciebie, że ciało może działać tak jak umysł i dlatego jest samowystarczalne. Ale uczyliśmy się już, że zachowanie nie występuje na poziomie, na którym odbywa się zarówno nauczanie, jak i uczenie się, ponieważ możesz działać zgodnie z tym, w co nie wierzysz. Aby jednak postawić na swoim, ego będzie osłabiać ciebie jako nauczyciela i jako ucznia, ponieważ jak było to wielokrotnie podkreślane, ty nauczasz tego, w co rzeczywiście wierzysz. I owocem tego będzie niekonsekwentna lekcja, kiepsko nauczana i kiepsko uczona. Jeśli nauczasz zarówno choroby, jak i uzdrawiania, jesteś zarówno słabym nauczycielem, jak i słabym uczniem.
Uzdrawianie jest jedyną zdolnością, którą każdy może (i musi) rozwijać, jeśli ma być uzdrowiony. Uzdrawianie jest formą komunikacji używaną przez Ducha Świętego na tym świecie i jedyną, którą On uznaje. Duch Święty nie rozpoznaje innych form komunikacji, ponieważ nie akceptuje pomyłki ego w kwestii umysłu i ciała. Umysły mogą komunikować się, ale nie mogą ranić. Ciało w służbie ego może ranić inne ciała, ale to może się zdarzyć tylko wtedy, gdy ciało zostało już pomylone z umysłem. Ta sytuacja także może być użyta albo do uzdrawiania, albo do magii, ale musisz pamiętać, że magia zawsze wymaga wiary, że uzdrawianie jest szkodliwe. Ta wiara jest jej całkowicie obłąkaną przesłanką i wywołuje odpowiednie rezultaty.
Uzdrawianie tylko umacnia. Magia zawsze próbuje osłabiać. Uzdrawianie nie postrzega w uzdrowicielu niczego takiego, czego każdy inny nie współdzieli wraz z nim. Magia zawsze szuka czegoś „specjalnego” w uzdrowicielu, który wierzy że może zaoferować to jako dar, komuś kto tego nie ma. Może on nawet wierzyć, że dar ten przychodzi od Boga specjalnie dla niego, ale wtedy jest całkiem jasne, że on nie rozumie Boga, jeśli myśli że ma coś, czego innym brakuje.
Duch Święty nie działa przez przypadek, a uzdrowienie, które od Niego pochodzi i poprzez Niego się dokonuje, zawsze działa. Jeśli uzdrowiciel nie zawsze uzdrawia poprzez Ducha Świętego, to wtedy rezultaty będą się zmieniać. Jednak uzdrawianie samo w sobie jest konsekwentne, ponieważ tylko konsekwencja jest wolna od konfliktu i tylko wolni od konfliktu są niepodzieleni i stanowią całość. Jeśli uzdrowiciel zaakceptuje wyjątki i przyzna, że może czasami uzdrawiać a czasami nie, oczywiście akceptuje on niekonsekwencję. Dlatego jest on w konflikcie i naucza konfliktu. Czy cokolwiek co pochodzi od Boga, mogłoby być nie dla wszystkich i nie na zawsze? Miłość nie jest zdolna do czynienia jakichkolwiek wyjątków. Tylko wtedy gdy pojawia się lęk, idea wyjątków wydaje się mieć sens. Wyjątki są przerażające, ponieważ są one wytworzone przez lęk. Określenie „bojaźliwy uzdrowiciel” zawiera sprzeczność, jest zatem pojęciem, które tylko umysł będący w konflikcie mógłby postrzegać sensownie.
Lęk nie jest radosny, uzdrawianie tak. Lęk zawsze czyni wyjątki, uzdrawianie nie czyni tego nigdy. Lęk wytwarza rozpad i rozdzielenie ponieważ wywołuje oddzielenie. Uzdrawianie zawsze wytwarza harmonię ponieważ ono wywodzi się z integracji. Uzdrawianie jest przewidywalne, dlatego że można na nie liczyć zawsze. Na wszystko co pochodzi od Boga, można zawsze liczyć, ponieważ wszystko co pochodzi od Boga jest w pełni prawdziwe. Na uzdrawianie można liczyć, dlatego że jest ono inspirowane przez Boski Głos i pozostaje w zgodzie z Boskimi prawami. Jednak jeśli uzdrawianie jest konsekwentne, to nie może być niekonsekwentnie rozumiane. Zrozumienie oznacza konsekwencję, ponieważ Bóg oznacza konsekwencję. Ponieważ takie jest Boskie pojmowanie, takie jest również i twoje. Twoje pojmowanie nie może być niezgodne z Boskim pojmowaniem, dlatego że twoje całe pojmowanie i twoje jedyne pojmowanie pochodzi od Boga i jest takie jak Jego. Bóg nie może być w niezgodzie ze Sobą i ty też nie możesz być w niezgodzie z Nim. Nie możesz oddzielić swojej Jaźni od swego Stwórcy, który stworzył ciebie poprzez podzielenie się Swym Bytem z tobą.
Nieuzdrowiony uzdrowiciel chce wdzięczności od bliźnich, ale sam nie jest im wdzięczny. Jest tak dlatego, ponieważ nieuzdrowiony uzdrowiciel myśli, że coś im daje, a nie otrzymuje w zamian czegoś równie pożądanego. Jego nauczanie jest ograniczone, dlatego że on sam uczy się tak mało. Jego lekcja uzdrawiania jest ograniczona poprzez jego własną niewdzięczność, która jest lekcją choroby. Prawdziwe uczenie się jest stałe i jest tak żywotne w swojej mocy dokonywania zmian, że Syn Boga może rozpoznać swoją moc w jednej chwili i w następnej chwili zmienić ten świat. Jest tak dlatego, że poprzez zmianę swego umysłu, zmienił najbardziej potężne narzędzie, które było mu kiedykolwiek dane do zmiany. Nie sposób zaprzeczyć niezmienności umysłu jakim go Bóg stworzył, ale ty jak długo uczysz się poprzez ego, tak długo uważasz że zmieniłeś go. To wywołuje potrzebę uczenia się lekcji, która wydaje się sprzeczna – musisz więc nauczyć się zmieniać swoje zdanie na temat swojego umysłu. Tylko dzięki temu możesz nauczyć się, że twój umysł jest niezmienny.
Kiedy uzdrawiasz, wówczas właśnie tego uczysz się. Rozpoznajesz niezmienność umysłu w twoim bracie poprzez uświadomienie sobie, że on nie mógł zmienić swojego umysłu. Właśnie w ten sposób postrzegasz w nim Ducha Świętego. W nim jest tylko Duch Święty, który nigdy nie zmienia Swojego Umysłu. On sam może myśleć, że może zmienić swój umysł, bo inaczej nie mógłby postrzegać siebie jako chorego. Zatem nie wie on, czym jest jego Jaźń. Jeśli widzisz w nim tylko niezmienność, rzeczywiście nie zmieniasz go. Poprzez zmianę swojego zdania o nim w jego imieniu, pomagasz mu usuwać zmiany, których dokonanie jego ego przypisało sobie.
Ponieważ możesz słyszeć dwa głosy, więc możesz pojmować na dwa sposoby. Jeden sposób ukazuje tobie jakiś wizerunek albo bożka, którego możesz czcić ze strachu, ale którego nigdy nie będziesz kochać. Drugi sposób przedstawia tylko prawdę, którą będziesz kochać ponieważ będziesz ją rozumieć. Zrozumienie jest docenieniem, ponieważ identyfikujesz się z tym co rozumiesz, a dzięki uczynieniu tego częścią siebie, akceptujesz to z miłością. Właśnie tak Sam Bóg stworzył ciebie: w zrozumieniu, docenieniu i miłości. Ego zupełnie nie potrafi tego zrozumieć, ponieważ ego nigdy nie rozumie tego co czyni, nie docenia tego i nie kocha. Ego włącza do swych działań odbieranie. Ono dosłownie wierzy, że za każdym razem kiedy kogoś czegoś pozbawia, to urasta i powiększa się. Często mówiłem o wzrastaniu Królestwa poprzez twoje kreacje, które mogą być stworzone tylko tak jak ty byłeś. Cała chwała i doskonała radość, która jest Królestwem, leży w tobie abyś ją dawał. Dlaczego miałbyś nie chcieć ich dawać?
Nie możesz zapomnieć Ojca, ponieważ jestem z tobą, a ja nie mogę Go zapomnieć. Zapomnieć mnie, oznacza zapomnieć samego siebie i swego Stwórcy. Nasi bracia mają słabą pamięć. Dlatego oni potrzebują twojej pamięci o mnie i o Tym, który mnie stworzył. Przez tę pamięć możesz zmienić ich zdania o nich samych, tak jak ja mogę zmienić twoje. Twój umysł jest tak mocny dzięki swemu światłu, że możesz spojrzeć do ich umysłów i oświecić je, jak ja oświeciłem twój. Nie chcę dzielić się moim ciałem w komunii, ponieważ jest to dzielenie się niczym. Czy mógłbym dzielić iluzję z najbardziej świętymi dziećmi najbardziej świętego Ojca? Jednak ja chcę dzielić mój umysł z twoim, ponieważ jesteśmy jednym Umysłem i ten Umysł jest nasz. Spostrzegaj wszędzie tylko ten Umysł, ponieważ tylko ten Umysł jest wszędzie i we wszystkim. On jest wszystkim, ponieważ obejmuje wszystkie rzeczy w sobie. Błogosławiony jesteś ty, który postrzegasz tylko to, albowiem postrzegasz tylko to, co jest prawdziwe.
Dlatego też przyjdź do mnie i ucz się prawdy, która jest w tobie. Umysł który dzielimy ze sobą, jest współdzielony przez wszystkich naszych braci i kiedy widzimy ich prawdziwie będą uzdrowieni. Pozwól swemu umysłowi wraz z moim oświecać ich umysły, a przez naszą wdzięczność dla nich, uczyń ich świadomymi światła w nich. Światło to będzie z powrotem opromieniać ciebie i będzie oświetlać całe Synostwo, ponieważ jest to twój prawdziwy dar dla Boga. On przyjmie go i da go Synostwu dlatego, że jest on do przyjęcia dla Niego, a więc i dla Jego Synów. To jest prawdziwa komunia z Duchem Świętym, który w każdym widzi ołtarz Boga i poprzez przedstawienie go tobie, byś go uznał i docenił, wzywa ciebie do miłości Boga i Jego stworzeń. Ty możesz docenić Synostwo jedynie jako jedność. To stanowi część prawa stwarzania i dlatego też rządzi wszelką myślą.