Wszelkie uzdrowienie jest uwolnieniem od przeszłości. Dlatego właśnie Duch Święty jest jedynym Uzdrowicielem - bo naucza, że przeszłość nie istnieje, a ten fakt należy do sfery wiedzy i dlatego nikt na tym świecie nie może o tym wiedzieć. Byłoby rzeczywiście niemożliwością pozostawać na tym świecie z tą wiedzą. Albowiem umysł wiedzący to, wie również na pewno, że zamieszkuje w wieczności i nie wykorzystuje w ogóle żadnego postrzegania. Dlatego też taki umysł nie rozważa, gdzie się znajduje, ponieważ pojęcie „gdzie” nic dla niego nie znaczy. On wie, że jest wszędzie, jak i to, że ma wszystko i na zawsze.
Ta bardzo istotna różnica pomiędzy postrzeganiem i wiedzą staje się oczywista, jeśli zrozumiesz, że w wiedzy nie ma nic częściowego. Każdy aspekt wiedzy jest całością i dlatego żaden jej aspekt nie jest oddzielony od innego. Ty jesteś aspektem tej wiedzy, będąc w Umyśle Boga, który ciebie zna. Cała wiedza musi być twoja, albowiem w tobie jest cała wiedza. Postrzeganie, nawet to najwznioślejsze, nigdy nie jest całkowite. Nawet postrzeganie Ducha Świętego, tak doskonałe, jak doskonałe tylko może być postrzeganie, jest w Niebie bez znaczenia. Postrzeganie pod przewodnictwem Ducha Świętego może dotrzeć wszędzie, ponieważ widzenie Chrystusowe spogląda na wszystko w świetle. Jednak żadne postrzeganie, jakkolwiek święte byłoby, nie będzie trwać wiecznie.
Doskonałe postrzeganie ma jednak wiele elementów wspólnych z wiedzą, dlatego można je przenieść do wiedzy. Jednak ten ostatni krok podejmuje Sam Bóg, ponieważ ten ostatni krok w twym odkupieniu, który wydaje się nastąpić dopiero w przyszłości, został już podjęty przez Boga przy twoim stworzeniu. Oddzielenie nie przerwało go. Stwarzanie nie może zostać przerwane. Oddzielenie jest jedynie błędnym wyrażeniem rzeczywistości, w ogóle bez żadnych skutków. Cud, który nie pełni żadnej funkcji w Niebie, jest tutaj bardzo potrzebny. Różne aspekty rzeczywistości mogą wciąż być widziane i zastąpią one aspekty nierzeczywistości. Aspekty rzeczywistości mogą być widziane we wszystkim i wszędzie. Jednak tylko Bóg może je zebrać razem, koronując je jako jedność w ostatecznym darze wieczności.
Duch Święty nie ma żadnej oddzielnej funkcji, która nie byłaby związana z Ojcem i Synem. Nie jest oddzielony od żadnego z Nich, będąc w umyśle Obu i wiedząc, że Umysł jest Jeden. Duch Święty jest Myślą Boga i Bóg dał Go tobie, gdyż On nie ma Myśli których nie współdzieli. Przesłanie Ducha Świętego mówi o bezczasowości w czasie i właśnie dlatego widzenie Chrystusowe patrzy na wszystko z miłością. Jednak nawet to, co pokazuje Chrystusowe widzenie, nie jest Jego rzeczywistością. Złote aspekty rzeczywistości, ukazujące się w świetle pod miłującym spojrzeniem Chrystusa, są tylko przelotnymi przebłyskami Nieba, które leży poza nimi.
To właśnie jest cudem stworzenia, że jest ono na zawsze jednym. Każdy cud, który oferujesz Synowi Boga jest tylko prawdziwym postrzeganiem jednego aspektu całości. Chociaż każdy aspekt jest całością, to nie możesz tego wiedzieć, dopóki nie zobaczysz że każdy aspekt jest taki sam, postrzegany w tym samym świetle i dlatego też jest jednym. Każdy z aspektów widziany bez przeszłości, doprowadza cię bliżej kresu czasu, poprzez wniesienie uzdrowionego i uzdrawiającego widzenia do ciemności, umożliwiając światu to widzenie. Albowiem światło musi dotrzeć do pogrążonego w mroku świata, aby nawet tutaj stało się możliwe widzenie Chrystusowe. Pomóż Chrystusowi dawać Jego dar światła wszystkim, którzy myślą że błądzą w ciemnościach i pozwól Mu zgromadzić ich w Jego cichym widzeniu, które czyni ich jednym.
Wszyscy są tacy sami - wszyscy piękni i równi w swej świętości. I Chrystus tak ofiaruje ich Swojemu Ojcu, jak oni zostali ofiarowani Jemu. Istnieje jeden cud, tak jak istnieje jedna rzeczywistość. I każdy cud który czynisz, obejmuje ich wszystkich, tak jak każdy aspekt rzeczywistości, który widzisz, wtapia się spokojnie w jedną rzeczywistość Boga. Jedynym cudem, jaki kiedykolwiek istniał, jest najświętszy Syn Boga, stworzony w jedynej rzeczywistości, którą jest jego Ojciec. Widzenie Chrystusowe jest Bożym darem dla ciebie. Byt Chrystusa jest darem Jego Ojca dla Niego.
Ciesz się z uzdrawiania, albowiem możesz obdarzać darem Chrystusa, a daru swego Ojca nie możesz utracić. Zaoferuj dar Chrystusa każdemu i wszędzie, albowiem cuda zaoferowane Synowi Boga przez Ducha Świętego dostrajają cię do rzeczywistości. Duch Święty zna twoją rolę w odkupieniu, zna też szukających ciebie i wie, jak ich odnaleźć. Wiedza jest czymś dużo większym niż twoja indywidualna sprawa. Ty, który jesteś jej częścią oraz jej całością, potrzebujesz jedynie uświadomić sobie, że wiedza pochodzi od Ojca, a nie od ciebie. Twoja rola w odkupieniu prowadzi cię do wiedzy przez ponowne ustanowienie jej jedności w twoim umyśle.
Gdy ujrzysz w bliźnich siebie samego, zostaniesz wyzwolony i zostanie tobie udostępniona wiedza, gdyż nauczysz się uwalniać siebie samego poprzez Tego, Kto zna wolność. Zjednocz się ze mną pod świętym sztandarem Jego nauczania, a gdy urośniemy w siłę, moc Syna Boga poruszy się w nas i nie pozostawimy nikogo, kto byłby niedotknięty (tą mocą) i samotny. I nagle czas się skończy i wszyscy będziemy zjednoczeni w wieczności Boga Ojca. Święte światło, które widziałeś na zewnątrz siebie, będzie tobie zwrócone w każdym cudzie, który proponowałeś bliźnim. A wiedząc, że to światło jest w tobie, twoje stworzenia będą tam z tobą, tak jak ty jesteś w swoim Ojcu.
Tak jak cuda przejawiające się w tym świecie łączą cię z bliźnimi, tak też twoje stworzenia ustanawiają twe ojcostwo w Niebie. Jesteś świadkiem Ojcostwa Boga i On dał tobie moc stwarzania świadków twego ojcostwa, które jest takie jak Jego Ojcostwo. Gdy wypierasz się któregokolwiek bliźniego tu na ziemi, wtedy wypierasz się świadków twego ojcostwa w Niebie. Cud Bożego Stworzenia jest tak samo doskonały jak cuda, których dokonałeś w Jego Imieniu. Twe dokonania nie potrzebują uzdrowienia, tak samo jak i ty, gdy je przyjmujesz.
Jednak w tym świecie twoja doskonałość nie jest przez nic poświadczona. Bóg ją zna, lecz ty nie, a więc nie współdzielisz Jego świadectwa w jej sprawie. Nie świadczysz też na rzecz Boga, albowiem rzeczywistość jest poświadczana jako jedność. Bóg oczekuje twego świadectwa na rzecz Swego Syna i na rzecz Siebie Samego. Cuda, których dokonujesz na ziemi, zostają wzniesione do Nieba i ku Niemu. One świadczą o tym, czego nie znasz, a gdy sięgną bram Nieba, Bóg je otworzy. Albowiem Bóg nigdy nie pozostawi Swego Własnego umiłowanego Syna na zewnątrz nich i poza Sobą samym.