Jest jasne, że chociaż treść jakiegokolwiek szczególnego złudzenia ego nie ma znaczenia, to jednak jego korekta jest bardziej przydatna w jakimś szczególnym, określonym kontekście. Złudzenia ego są całkiem szczególne, mimo że umysł, zgodnie ze swą naturą, jest abstrakcyjny. Część umysłu staje się jednak konkretna w momencie, gdy umysł rozdwaja się. Ta konkretna część umysłu wierzy w ego, ponieważ ego jest zależne od konkretu. Ego jest tą częścią umysłu, która wierzy, że twoje istnienie jest zdefiniowane przez oddzielenie.
Wszystko, co postrzega ego, jest podzieloną całością, bez żadnych związków implikujących byt. Ego sprzeciwia się w ten sposób porozumiewaniu i przekazywaniu informacji, za wyjątkiem przypadków, w których zostaje to wykorzystane raczej do ustanowienia oddzielenia niż do jego likwidacji. System komunikacji ego jest oparty na jego własnym systemie myślowym, podobnie jak wszystko inne, co ego nakazuje. Porozumiewanie się ego jest kontrolowane przez jego potrzebę chronienia samego siebie i taka komunikacja zostanie przez ego zakłócona lub przerwana, gdy tylko doświadczy ono jakiegokolwiek zagrożenia. Przerwanie komunikacji jest reakcją na szczególną osobę lub osoby. Ta szczególność myślenia ego owocuje wówczas fałszywym uogólnieniem, które w rzeczywistości nie ma w sobie nic z abstrakcji. Ego po prostu reaguje przy użyciu określonych szczególnych sposobów na wszystko, co postrzega jako powiązane.
W przeciwieństwie do reakcji ego, duch reaguje w taki sam sposób na wszystko, o czym wie że jest prawdziwe - ale za to wcale nie reaguje na nic innego. Ani też nie czyni żadnych prób ustalania, co jest prawdziwe. Duch wie, że prawdziwe jest wszystko, co stworzył Bóg. Duch pozostaje w całkowitej i bezpośredniej łączności z każdym aspektem stworzenia, ponieważ pozostaje w całkowitej i bezpośredniej łączności ze swoim Stwórcą. Takie porozumiewanie się stanowi Wolę Bożą. Stwarzanie i porozumiewanie to synonimy. Bóg stworzył każdy umysł poprzez zakomunikowanie mu Swojego Umysłu, czyniąc w ten sposób z niego na zawsze kanał odbioru informacji z Boskiego Umysłu i przekazywania Boskiej Woli. Boskie stworzenia komunikują się z Nim w sposób naturalny, oraz w taki sam sposób jak On, ponieważ prawdziwe porozumiewanie się może zachodzić jedynie między istotami tego samego rodzaju. To porozumiewanie się jest całkowicie abstrakcyjne, ponieważ jego cechą jest uniwersalność w zastosowaniu i nie podlega ono żadnemu osądowi, żadnej zmianie oraz nie ma żadnych wyjątków. Bóg stworzył ciebie właśnie poprzez to oraz w tym celu. Umysł może zniekształcić swoją funkcję, lecz nie może obdarzyć siebie funkcją, która nie została mu dana. Właśnie dlatego umysł nie może utracić zdolności komunikowania się, mimo że może odmówić jej użycia w (własnym) istnieniu.
Zarówno egzystencja jak i bycie, opierają się na łączności. Egzystencja jednakże wydaje konkretnie osądy na temat tego, o czym, z kim i w jaki sposób warto się porozumiewać. Bycie jest całkowicie pozbawione tych rozróżnień. Jest to stan, w którym umysł komunikuje się ze wszystkim co rzeczywiste. W takim stopniu, w jakim pozwalasz na odcięcie ciebie od tego stanu, ograniczasz poczucie swej rzeczywistości, która staje się kompletna jedynie dzięki rozpoznaniu całej rzeczywistości we wspaniałym kontekście jej prawdziwego związku z tobą. Oto jest twoja rzeczywistość. Nie bezcześć jej ani nie odsuwaj się od niej. Jest ona twoim prawdziwym domem, twoją prawdziwą świątynią i twoją prawdziwą Jaźnią.
Bóg, który ogarnia cały byt, stworzył istoty, z których każda z osobna ma wszystko, lecz które pragną w tym to współdzielić, aby powiększyć swą radość. Nie da się powiększyć niczego rzeczywistego, chyba że przez współdzielenie tego. Właśnie dlatego Bóg stworzył ciebie. Boska Abstrakcja czerpie radość ze współdzielenia. To właśnie oznacza stwarzanie. „Jak”, „co” i „komu”, jest nieistotne, ponieważ prawdziwe tworzenie daje wszystko, skoro może ono stwarzać tylko na swoje podobieństwo. Pamiętaj, że w Królestwie nie ma różnicy między posiadaniem a byciem, która występuje na poziomie egzystencji. W stanie bycia umysł zawsze daje wszystko.
Biblia wciąż powtarza, że powinieneś chwalić Boga. Nie oznacza to bynajmniej, że powinieneś Mu mówić, jaki jest wspaniały. Bóg nie posiada ego, które mogłoby przyjąć taką pochwałę, ani postrzegania, które mogłoby tą pochwałę ocenić. Lecz dopóki nie odegrasz swojej roli w stworzeniu, Boska radość nie jest pełna, ponieważ twoja radość jest niepełna. A o tym Bóg dobrze wie. Wie On o tym w Swoim Własnym Bycie oraz w jego doświadczaniu poprzez to, co doświadcza Jego Syn. Ciągłe rozprzestrzenianie Boskiej Miłości zostaje zablokowane, gdy Jego kanały przekazu są zamknięte, a On jest samotny, gdy umysły przez Niego stworzone, nie porozumiewają się z Nim w pełni.
Bóg zachował dla ciebie twoje Królestwo, lecz nie może On współdzielić z tobą Swej radości, dopóki nie poznasz jej swoim całym umysłem. Objawienie nie wystarcza, ponieważ jest ono tylko przekazem od Boga. Bóg nie potrzebuje, by objawienie zostało Mu zwrócone, co oczywiście byłoby niemożliwe, lecz chce On niewątpliwie, by zanieść je innym. Samego objawienia nie można przekazać; jego treści nie da się wyrazić, ponieważ jest ono czymś bardzo osobistym dla umysłu, który je otrzymał. Może ono jednak zostać zwrócone przez ten umysł innym umysłom, poprzez nastawienie i poglądy, jakie przynosi wiedza pochodząca z tego objawienia.
Oddajesz chwałę Bogu wtedy, gdy uczysz się, jak być w pełni użytecznym i pomocnym. Ale nie możesz być pomocnym, jeśli nie jesteś w pełni nieszkodliwym, ponieważ te dwa przekonania muszą ze sobą współistnieć. Naprawdę pomocni są nie do zranienia, ponieważ nie chronią oni swych ego, a więc nic nie może im wyrządzić szkody. Niosąc pomoc chwalą Boga, On zaś zwróci daną Mu przez nich pochwałę, ponieważ oni są do niego podobni i mogą się więc wspólnie radować. Bóg wychodzi ku nim i poprzez nich, a w Królestwie panuje wielka radość. Każdy umysł, który zostaje odmieniony, zwiększa tę radość poprzez swą indywidualną chęć współdzielenia jej. Ci, którzy są prawdziwie pomocni, to Boży cudotwórcy, którymi ja kieruję, aż wszyscy będziemy zjednoczeni w radości Królestwa. Skieruję ciebie wszędzie tam, gdzie możesz być prawdziwie pomocny oraz do każdego, kto może podążać za moim przewodnictwem dzięki tobie.