Trądzik zaskórnikowy lub trądzik młodzieńczy (Acne juvenilis), przeważnie dotyka okolicę twarzy – nos, czoło i brodę. Na skórze pojawiają się liczne, otwarte lub zamknięte zaskórniki o średnicy 1–3 mm. Zaskórniki otwarte mają ciemno zabarwione ujścia gruczołów mieszków łojowych, wypełnione na powierzchni utlenioną keratyną. W zaskórnikach zamkniętych ujścia gruczołów mieszków łojowych są niewidoczne. Większość osób dotkniętych trądzikiem młodzieńczym cierpi na łojotok. Trądzik zaskórnikowy jest związany z okresem dojrzewania i zwykle zanika po kilku latach. Pojawianie się zaskórników jest efektem nadmiernego wydzielania łoju oraz obecnością bakterii. To jedna z łagodniejszych odmian trądziku, która jest zwykle łatwa do leczenia i nie postawia blizn.
Trądzik krostkowy jest jedną z odmian trądziku młodzieńczego. Charakterystyczne jest pojawianie się dokuczliwych krost. Na skórze pojawiają się zaczerwienienia lub twarde, bolesne krosty i guzki, które mogą przekształcić się w ropne wypryski. Mogą się pojawić stany zapalne skóry, a potem blizny i przebarwienia.
Trądzik grudkowo‑krostkowy – w tym typie trądziku przeważa proces zapalny. Oprócz zaskórników na skórze powstają wykwity o wyglądzie wyniosłych czerwonych grudek oraz krostki i stwardznienia. Wykwity ustępują bez pozostawienia blizn na skórze, krosty pozostawiają blizny. Trądzik może pojawić się na twarzy, klatce piersiowej i plecach.
Trądzik ropowiczy (Acne phlegmonosa) charakteryzuje się występowaniem na twarzy typowych zaskórników, krost i grudek a ponadto ropnymi zmianami w postaci torbieli, które są efektem stanu zapalnego i ucisku. Jest to ciężka odmiana trądziku, w której po zagojeniu pozostają blizny.
Trądzik skupiony (Acne conglobata) jest odmianą trądziku występującą głównie u mężczyzn. Charakterystyczne jest występowanie nacieków i ropniaków. Może się pojawiać na twarzy, w okolicach pach, pachwin i pośladków.
Trądzik bliznowaty lub bliznowcowy (Acne keloidea) wyróżnia się bliznowcami tworzącymi się w obrębie wykwitów trądzikowych. Występuje często w połączeniu z trądzikiem ropowiczym albo skupionym – wówczas przebieg choroby jest bardzo ciężki a zmiany zapalne po wyleczeniu pozostawiają blizny i bliznowce. Na skórze pojawiają się wyraźne twarde guzy o nieregularnym kształcie.
Trądzik piorunujący (Acne fluminans) to ciężka forma trądziku pospolitego – występuje sporadycznie, jedynie u chłopców. Może być konsekwencją złego leczenia trądziku skupionego i jest połączony z zaburzeniami układu immunologicznego. W tym trądziku objawy występują nie tylko na skórze. Zmianom trądzikowym towarzyszy wzrost temperatury ciała, bóle stawowo‑mięśniowe i ogólne osłabienie. Badania laboratoryjne wykazują wysoki poziom OB i leukocytozę.
Trądzik zawodowy (Acne professionalis) pojawia się u osób, które są systematycznie narażone na działanie określonych
substancji, np. związków chloru, olejów mineralnych, smarów, ropy naftowej, przetworów smołowych, smarów. Trądzik zawodowy występuje również u osób przebywająych w silnie zapylonych i zadymionych pomieszczeniach (np. pyłem węglowym, krzemionkowym, szklarskim, drzewnym, metalowym, czy murarskim). Zmiany skórne pojawiają się zwłaszcza na przedramionach, tułowiu, w okolicach narządów płciowych i po zewnętrznych stronach podudzi.
Trądzik polekowy występuje po przyjmowaniu sterydów i leków wydzielających się przez gruczoły łojowe, np. witamina B12, jod, barbiturany.
Trądzik kosmetyczny może być efektem długotrwałego kontaktu skóry z substancjami chemicznymi, które są zawarte w kosmetykach. Kosmetyk gromadzi się w gruczole łojowym, a wydzielany łój nie drogi ujścia na zewnątrz. Ujścia gruczołów łojowych zostają zablokowane i w efekcie powstają zmiany trądzikowe. Objawami tego rodzaju trądziku są grudki, krostki i zaskórniki – bez stanu zapalnego. Trądzik kosmetyczny rozwija się w ciągu kilku tygodni lub miesięcy i, jeśli nie odstawimy kosmetyków, może utrzymywać się przez długi czas.
Trądzik niemowlęcy (Acne neonatorum) to rzadka dolegliwość. Jest efektem działania hormonów matki lub skutkiem stosowania trądzikotwórczego olejku do pielęgnacji skóry niemowlaka. Zmiany skórne najczęściej ustępują
samoistnie po kilku miesiącach.
Trądzik martwiczy (Acne rodens) również występuje sporadycznie i jest związany z trądzikiem bliznowaciejącym. Może występować zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn. Objawy najczęściej pojawiają się na głowie pod włosami i początkowo są podobne do trądzika pospolitego. Charakterystyczne są liczne pierwotne wykwity trądzikowe oraz grudki, zmiany ropne i krostki. Może dojść do martwicy a w efekcie końcowym powstaje wciągnięta i nierówna blizna.
Trądzik samouszkadzający może pojawić się w wyniku mechanicznego usuwania wykwitów trądzikowych. Po wyciskaniu lub rozdrapywaniu zmian trądzikowych mogą powstać zmiany zapalne, nadżerki i owrzodzenia. Po ustąpieniu trądziku pozostają blizny, przebarwienia i odbarwienia, które są trudne do usunięcia.
Trądzik wiosenny (Acne aestivalis) lub tzw. trądzik Majorka, jest efektem ekspozycji na wysoką temperaturę, najczęściej pojawia się latem lub wiosną. Może być również sprowokowany stosowaniem oleistych fotoprotektorów. Najczęściej cierpią na niego osoby przebywające w tropikalnym klimacie lub pracujące w wysokiej temperaturze. Charakterystyczne objawy to grudki przymieszkowe występujące w miejscach narażonych na silne promieniowanie słoneczne. W tej postaci trądziku nie występują krosty i zaskórniki.
